کابـــوس
خـدایا وحشـت تنهایـم کشـت
کسـی بـا قصـہ ی مـن آشـنا نیـست
در ایـن عالـم نـدارم همـزبانی
بـہ صـد انـدوہ مـی نالـم روا نیـست
▪▪▪
شبـم طـی شـد کسـی بـر در نکوبـید
بـہ بالیـنم چراغـی کـس نیفروخـت
نیامـد مـاه تابـم بـر لـب بـام
دلـم از ایـن همـہ بیگانـگی سوخـت
▪▪▪
بـہ روی مـن نمـی خنـدد امیـدم
شـراب زنـدگی در ساغـرم نیـست
نـہ شعـرم میدهـد تسکـین حالـم
کـہ غیـر از اشـک غـم درد از تـرم نیـست
▪▪▪
بیـا ای مـرد جانـم بـر لـب آمـد
بیـا در کلبـہ ام شـوری برانگـیز
بیـا شمعـی بـہ بالیـنم بـی افـروز
بیـا شعـری بـہ تابـوتم بیـاویز
▪▪▪
دلـم در سینـہ کوبـد سـر بـہ دیـوار
کـہ ایـن مـرگ اسـت و بـر در میـزند مشـت
بیـا ای همـزبان جاودانـی
کـہ امشـب وحشـت تنهایـم کشـت
+ نوشته شده در چهارشنبه ۲۹ شهریور ۱۳۹۱ ساعت 16:57 توسط بنیامین (علیرضا)
|